Tag: ผู้นำ

ผู้นำ จุดเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลงของสังคม วันที่ : 21 มิถุนายน 2551 นิตยสาร/หนังสือพิมพ์ : การศึกษาวันนี้ ปัญหาด้านสิ่งแวดล้อม นับเป็นประเด็นหนึ่งที่ได้รับความสนใจมากในขณะนี้ โดยเฉพาะการรณรงค์รักษาสิ่งแวดล้อม เพื่อป้องกันภาวะโลกร้อน นับเป็นประเด็นที่ได้รับความสนใจและเป็นกระแสที่มีการพูดถึงกันข้ามปี สังเกตได้จากการที่ผมได้รับเชิญให้ไปออกรายการวิทยุ และโทรทัศน์หลายรายการ มีการพูดคุยเพื่อหาแนวทางรณรงค์ให้ประชาชนเกิดความตื่นตัวในการร่วมรักษาสภาพแวดล้อมกันมากขึ้น การไปพูดคุยในประเด็นดังกล่าวทำให้ผมนึกถึงความสำเร็จของประชาคมมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด ในการรณรงค์ให้ทุกคนในมหาวิทยาลัยเกิดจิตสำนึกที่ดีในการรักษาสิ่งแวดล้อมร่วมกัน เนื่องจากความเอาจริงเอาจังของผู้นำองค์กร ที่ประกาศเจตนารมณ์อย่างชัดเจนในการให้ทุกคนเป็นส่วนหนึ่งของการรักษาสิ่งแวดล้อมรอบตัว มีการผลักดันโครงการต่าง ๆ ที่ทำให้เกิดความร่วมมืออย่างเป็นสหวิทยาการ รวมถึงออกกฎข้อบังคับที่เกี่ยวข้องกับการรักษาสิ่งแวดล้อม ให้เป็นส่วนหนึ่งของการรักษาระเบียบของผู้ปฏิบัติงานทุกคน อันเป็นการสร้างความตระหนักให้แก่ประชาคมทุกคนที่จะเป็นส่วนหนึ่งในการรังสรรค์สภาพแวดล้อมให้ดีขึ้น

ผู้นำต้องเป็นนักพูด วันที่ : 3 กรกฎาคม 2550 นิตยสาร/หนังสือพิมพ์ : งานวันนี้ แม้แบบอย่างการกระทำจะมีพลังมากกว่าคำพูด แต่ผู้นำที่ยิ่งใหญ่ มักเป็น “นักพูดจูงใจ” ที่ยอดเยี่ยมด้วยเสมอ บทสรุปประการสำคัญที่ผมได้จากการใช้เวลาว่างอ่านสุนทรพจน์ของผู้นำระดับโลก ทั้งผู้นำทางการเมือง ผู้นำองค์กรธุรกิจ และผู้นำด้านการเคลื่อนไหวทางสังคม นับตั้งแต่อดีตจนปัจจุบัน คำกล่าวของบุคคลเหล่านี้ ปลุกเร้าความคิด ความเชื่อ และพฤติกรรมของผู้ฟังให้เป็นไปในทิศทางที่ผู้พูดต้องการ “ไม่สำคัญว่าเราจะต้องใช้เวลานานสักเท่าใด ในการเอาชนะการรุกราน (ของญี่ปุ่น) ที่เตรียมการณ์มาอย่างดีในครั้งนี้ ประชาชนชาวอเมริกันทั้งหลาย

ธรรม…ของผู้นำ ในการยุทธกรรมใดๆ ซุนวู ให้แม่ทัพนายกองวินิจฉัยองค์ประกอบเบื้องต้น 5 ประการ และสิ่งแรกสุดใน 5 ประการนี้คือ “ธรรม” ของตนเองและของกองทัพ (อีกสี่ประการได้แก่ ดินฟ้าอากาศ ภูมิประเทศ ขุนพล และระเบียบวินัย) Biz Intelligence วันนี้ ตั้งใจจะกล่าวถึง “ธรรมะ” โดยเฉพาะธรรมะของผู้นำ ที่พึงมี แต่ขออ้างทฤษฎีฝรั่งเป็นเค้าโครง ทั้งนี้ไม่ใช่เพราะเห็นว่าความคิดฝรั่งมังค่าดีกว่าความคิดไทย หรือเห็นว่าตะวันตกยิ่งใหญ่กว่าตะวันออก แต่มองว่าอะไรเป็นองค์ความรู้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน

ผู้นำยามวิกฤติ ท่านผู้อ่านหลายท่านคงเห็นด้วยกับดิฉันว่า สถานการณ์บ้านเมืองตอนนี้ดูดี หลายปัจจัยเริ่มลงตัว สิ่งที่เคยดูมัวๆ ไม่ชัดก็เริ่มกระจ่าง คณะรัฐมนตรีชุดใหม่ได้เริ่มปั่นงาน เพราะตระหนักว่าเวลามีไม่มาก บางท่านฟันธงเรื่องนโยบายจนเป็นที่ฮือฮา อาทิเช่น เรื่องการงดโฆษณาเหล้าเบียร์ เป็นต้น มองกลับไปเมื่อคืนวันที่ 19 กันยายน ที่เกิดรัฐประหาร สถานการณ์ดูไม่แน่นอน ท่านผู้อ่านบางท่านคงได้ยินเสียงร่ำลือบางๆ จางๆ ว่าอาจมีปฏิวัติ หลายคนปัดว่า โอ๊ย ! เป็นไปไม่ได้ บางท่านอาจได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนๆ และญาติๆ ว่าให้อยู่บ้าน สถานการณ์ไม่น่าไว้วางใจ

ใครจะเดินตาม“คนประเภทนี้”บ้าง? ! “คนประเภทนี้” ที่เป็นระดับหัวหน้างาน ผู้บริหาร และ ผู้นำ มีอยู่ทุกองค์กร และ “คนประเภทนี้” มักจะเรียกร้องสิ่งต่างๆ จากทีมงานอย่างมากมาย…ให้คิดอย่างนั้น ให้ทำอย่างนี้ เพื่อจะนำทีมงานไปสู่เป้าหมาย….ซึ่งอาจเป็นเป้าหมายของหน่วยงาน เป้าหมายขององค์กร หรือที่จริงแล้ว…ก็คือเป้าหมายของคนประเภทนี้ ! คนประเภทนี้ กลุ่มแรก คือคนที่เก่งเหลือเกินในการ คิด คิด และ คิด ปัญหามันอยู่ที่ว่าสิ่งที่คนประเภทนี้คิด มักเป็นความคิดที่ไม่ค่อยได้เรื่อง เพราะยังไม่ “ตกผลึก”

ผู้นำ (ที่ดี) ต้องกล้าเปลี่ยนแปลง Post Today – ไม่ว่าในองค์กรของรัฐหรือองค์กรธุรกิจเอกชน การบริหารทรัพยากรบุคคล หรือเอชอาร์ ถือเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดจะขาดเสียมิได้ องค์กรใดก็ตาม แม้จะมีระบบเทคโนโลยีไฮเทคเลอเลิศเพียงใด หากการบริหารทรัพยากรบุคคลล้มเหลวและไม่มีประสิทธิภาพแล้ว องค์กรนั้นก็ยากที่จะประสบความสำเร็จได้ … องค์กรจะก้าวหน้าต้อง “เอาไหน” เรื่องคน คนที่เป็นมาร์เก็ตติงแม้จะเก่งแค่ไหน แต่หากเข้ากับคนไม่ได้ ก็ขายของไม่ได้ เรื่องคนจึงเป็นเรื่องสำคัญ งานทุกอย่างที่สำเร็จลงได้ก็ด้วยคนเป็นหลัก องค์กรจะเจริญหรือเสื่อมก็ด้วยคน เมื่อเกิดปัญหาอะไรขึ้นมาก็ล้วนแต่คนเป็นผู้แก้ จะเก่งกาจมาจากไหนถ้าบริหารคนไม่ได้ก็ลำบาก พารณ อิศรเสนา

ใครจะเดินตาม“คนประเภทนี้”บ้าง? ! “คนประเภทนี้” ที่เป็นระดับหัวหน้างาน ผู้บริหาร และ ผู้นำ มีอยู่ทุกองค์กร และ “คนประเภทนี้” มักจะเรียกร้องสิ่งต่างๆ จากทีมงานอย่างมากมาย…ให้คิดอย่างนั้น ให้ทำอย่างนี้ เพื่อจะนำทีมงานไปสู่เป้าหมาย….ซึ่งอาจเป็นเป้าหมายของหน่วยงาน เป้าหมายขององค์กร หรือที่จริงแล้ว…ก็คือเป้าหมายของคนประเภทนี้ ! คนประเภทนี้ กลุ่มแรก คือคนที่เก่งเหลือเกินในการ คิด คิด และ คิด ปัญหามันอยู่ที่ว่าสิ่งที่คนประเภทนี้คิด มักเป็นความคิดที่ไม่ค่อยได้เรื่อง เพราะยังไม่ “ตกผลึก”

ผู้นำควรจะอยู่ข้างล่างของพีระมิด รศ.ดร.พสุ เดชะรินทร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย pasu@acc.chula.ac.th กรุงเทพธุรกิจ วันอังคารที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2549 คำถามหนึ่งที่ผมได้รับจากผู้บริหารหลายๆ ท่านก็คือ ทำอย่างไรถึงจะทำให้บุคลากรในองค์กรมีความผูกพันกับองค์กร หรือที่ภาษาอังกฤษเขาเรียกว่า Engaged องค์กรหลายๆ แห่ง พยายามทำแบบสำรวจที่เรียกว่า Employee Engagement Survey เพื่อแสวงหาว่าบุคลากรในองค์กรของตนมีความผูกพันกับองค์กรมากเพียงใด เนื่องจากความคิดพื้นฐานที่ว่า ยิ่งบุคลากรมีความผูกพันมาก ก็จะยิ่งมีความปรารถนาหรือกระตือรือร้นในการทำงาน (ไม่ทำงานแบบชาวชาม เย็นชาม)

การที่ผู้นำรู้จักที่จะขอโทษ มีประโยชน์หรือไม่? มองมุมใหม่ : รศ.ดร.พสุ เดชะรินทร์ คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย pasu@acc.chula.ac.th กรุงเทพธุรกิจ วันอังคารที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2549 เนื้อหาในสัปดาห์นี้ยังคงเกี่ยวเนื่องจากสัปดาห์ที่แล้วนะครับ นั่นคือการออกมากล่าวคำขอโทษต่อหน้าสาธารณชนของผู้นำ (ไม่ว่าผู้นำองค์กรหรือผู้นำประเทศ) โดยนำเนื้อส่วนใหญ่มาจากบทความชื่อ When Should a Leader Apologize – and When Not?

คุณลักษณะที่เหมาะสมของผู้นำ มองมุมใหม่ : รศ.ดร.พสุ เดชะรินทร์ คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กรุงเทพธุรกิจ วันอังคารที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2548 ใน หนังสือ Performance Without Compromise เขียนโดย Charles F. Knight ซึ่งถือเป็นผู้บริหารสูงสุดที่ประสบความสำเร็จที่ บริษัท Emerson Electric ได้ระบุถึงคุณลักษณะสำคัญของผู้นำที่ดีไว้ว่า ไม่มีวิธีการที่ดีที่สุดในการเป็นผู้นำ