ไอคิวกับการพัฒนาชาติ

ไอคิวกับการพัฒนาชาติ

ไอคิวเป็นกระจกสะท้อนให้เห็นถึง คุณภาพของคนในชาติ ซึ่งส่งผลกระทบไปสู่ความเจริญก้าวหน้าของประเทศชาติ มีการใช้ระดับเชาว์ปัญญาเป็นดัชนีตัวหนึ่งในการทำนายอัตราการเจริญเติบโตของ เศรษฐกิจทั้งในระยะสั้นและระยะยาว และเป็นตัวทำนายรายได้เฉลี่ยต่อหัวของประชาชนในชาติ หรือ GDP ด้วย ( Gross Domestic Product ) ซึ่งเขาประเมินความร่ำรวยหรือผลผลิตของชาติจาก 3 ด้าน คือ

1.ทรัพยากรตามธรรมชาติของประเทศ เช่น ที่ดิน น้ำมัน เพชร การเกษตร การประมง ฯลฯ

2.การเปรียบเทียบระหว่างแผนการดำเนินงานและรายได้ด้านการตลาด เช่น การควบคลุมการค้าในประเทศรัสเซีย ยุโรปตะวันออก คิวบา จีน ทำให้เกิดความยากจน โดยเฉพาะประเทศเกาหลีเหนือ ซึ่งเกิดภาวะข้าวยากหมากแพง

3.ไอคิวของประชากร
จะเห็นว่าไอคิวเป็นองค์ประกอบตัวหนึ่งที่ถูกนำมาใช้ในการทำนายความมั่งคั่ง ของประเทศ จากข้อมูลที่เขาสำรวจในประเทศต่าง ๆ เมื่อปี 1998 ( พ . ศ . 2541 ) พบว่า

– คนฮ่องกงมีระดับไอคิวเฉลี่ย 107 มีรายได้เฉลี่ยต่อหัว $ 20,763
– คนญี่ปุ่นมีระดับไอคิวเฉลี่ย 105 มีรายได้เฉลี่ยต่อหัว $ 23,257
– คนอิตาลีมีระดับไอคิวเฉลี่ย 102 มีรายได้เฉลี่ยต่อหัว $ 20,585
– คนอังกฤษมีระดับไอคิวเฉลี่ย 100 มีรายได้เฉลี่ยต่อหัว $ 20,336
– คนจีนมีระดับไอคิวเฉลี่ย 100 มีรายได้เฉลี่ยต่อหัว $ 3,105
– คนอเมริกันมีระดับไอคิวเฉลี่ย 98 มีรายได้เฉลี่ยต่อหัว $ 29,605
– คนอาเจนตินามีระดับไอคิวเฉลี่ย 96 มีรายได้เฉลี่ยต่อหัว $ 12,013
– คนเม็กซิโกมีระดับไอคิวเฉลี่ย 87 มีรายได้เฉลี่ยต่อหัว $ 7,704
– คนอิรักมีระดับไอคิวเฉลี่ย 87 มีรายได้เฉลี่ยต่อหัว $ 3,197
– คนอินเดียมีระดับไอคิวเฉลี่ย 81 มีรายได้เฉลี่ยต่อหัว $ 2.077
– คนกัวเตมาลามีระดับไอคิวเฉลี่ย 79 มีรายได้เฉลี่ยต่อหัว $ 3,505
– คนบาร์บาโดสมีระดับไอคิวเฉลี่ย 78 มีรายได้เฉลี่ยต่อหัว $ 3,505
– คนไนจีเรีย ( เฉพาะคนพื้นเมือง ) มีระดับไอคิวเฉลี่ย 67 มีรายได้เฉลี่ยต่อหัว $ 795

ใน ประเทศที่มีคนหลายเผ่าพันธุ์รวมกันอย่างประเทศสหรัฐอเมริกา จะมีผลต่อระดับไอคิวเฉลี่ยที่ได้ แต่ก็ต้องใช้พิจารณาร่วมไปกับทรัพยากรของชาติ การเมืองด้านเศรษฐกิจและการตลาดด้วย และจากข้อมูลดังกล่าว นำไปสู่บทสรุป ระดับไอคิวเฉลี่ยของคนในชาติสูง มักส่งผลให้ระดับ รายได้ต่อหัวของคนในชาติสูงไปด้วย ยกเว้นบางประเทศที่ได้ผลตรงกันข้าม เช่น ประเทศจีน ประเทศบาร์บาโดส ซึ่งแสดงให้เห็นว่านโยบายสนับสนุนความสำเร็จด้านเศรษฐกิจ การตลาดและการค้าเสรี การปกครองแบบประชาธิปไตยและการปราศจากคอร์รัปชั่น เป็นองค์ประกอบร่วมที่สำคัญของ ความเจริญมั่งคั่งของชาติ

อย่างไรก็ตาม เรื่องของอีคิวก็เป็นสิ่งสำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน เป็นเรื่องที่ต้องพัฒนาควบคู่กันไป ยิ่งเป็นคนเก่งก็ยิ่งพัฒนาความฉลาดทางอารมณ์ในการทำงานหรือบริหารงาน และต้องมีคุณธรรมกำกับ จะเห็นได้ว่าเรื่องของการคอร์รัปชั่น ก็เป็นองค์ประกอบหนึ่งที่ส่งผลต่อความก้าวหน้าของประเทศชาติด้วย

คน ที่ไอคิวสูงแต่อีคิวต่ำ โอกาสจะประสบความสำเร็จก็น้อย เพราะการจูงใจให้เกิดความร่วมมือต้องอาศัยความเชื่อถือและศรัทธา ถ้าอีคิวด้านคุณธรรมต่ำก็จะทำเพื่อตัวเองมากกว่าส่วนรวม และถ้าอีคิวด้านความสุขต่ำ ก็ถือว่าไม่รู้จักใช้ชีวิตให้สมดุล

คนไอคิวต่ำ อีคิวต่ำ ย่อมหางไกลจากความสำเร็จ

คนไอคิวและอีคิวสูงต่างหากคือทรัพยากรที่ชาติต้องการ แต่ถึงจะมีไอคิวปานกลาง หากอีคิวสูงก็ยังถือเป็นทรัพยากรที่มีคุณค่าค่ะ

อมรากุล อินโอชานนท์
นักจิตวิทยา 8