มุ่งมั่นที่จะเดินต่อไป

มุ่งมั่นที่จะเดินต่อไป

ทางเดินแห่งชีวิต บางช่วงขรุขระ บางครั้งราบเรียบ
ยามล้มลุกคลุกคลาน ต้องลุกขึ้นมา
ยามสะดวกราบรื่น ต้องระวัง

ตลอดทางเดิน
บางครั้งเจอพายุ เจอฝนกระหน่ำ
บางครั้งเจอลมและคลื่นที่เรียบสงบ

ไม่ว่าจะเป็นสภาพที่เป็นไปธรรมชาติ หรือเป็นเพราะมนุษย์เป็นเหตุ
ให้รู้อยู่แก่ใจ เข้าใจด้วยตนเอง

เหตุต้นผลกรรมทั้งหมด คอยแต่จะฝึกฝนเรา
เมื่อรู้ว่าผิดแล้วต้องตั้งใจแก้ แก้แล้วเริ่มต้นใหม่

รู้ได้มาจากสิ่งที่เคยหลง อริยะมาจากปุถุชน
ผู้อื่นทำผิดเป็นเรื่องของผู้อื่น ตนเองทำผิดตนเองต้องรับผิดชอบ
ควรจะเข้าให้ถึงแก่นแท้ของเหตุและผล รู้สำนึกให้ทันท่วงที

ถ้าเป็นเช่นนั้น
กรรมที่ตามสนอง เมื่อชดใช้หมดแล้วทุกข์ก็ย่อมทุเลา
ผลกรรมเมื่อสำนึกผิดได้แล้ว ความสะอาดและสงบย่อมเกิดขึ้นได้เอง

ก็จะเป็นอย่างคำกล่าวที่ว่า

ทันทีที่วางมีด(ที่หลงผิด)ลง ก็จะกลายเป็นพุทธะทันที