ความสำคัญของการพูด

ความสำคัญของการพูด

พระพุทธองค์ทรงตรัสเป็นบทบาลีไว้ว่า
“สุภาสิตา จะ ยาวาจา
เอตัมมัง คะละมุตตะมัง”
(การพูดดีเป็นมงคลอันประเสริฐแก่ชีวิต)
บุคคลที่จะประสบความสำเร็จนอกจากจะเป็นผู้ที่มี
– ความเฉลียวฉลาดรอบรู้ (ปัญญาพละ)
– ความขยันขันแข็ง (วิริยะพละ)
– ความความซื่อสัตย์สุจริต (อนวัชระพละ) แล้วองค์ประกอบสำคัญที่สุดคือ สังคพละ หรือ
สังคหวัตถุ ๔ ได้แก่ โอบอ้อมอารี วจีไพเราะ สังเคราะห์คน วางตนเหมาะสม
ปิยะวาจา แปลว่า “วาจาอันเป็นที่รัก” คือคำพูดที่มีแต่ประโยชน์ แก่คนพูดและคนฟัง ครองใจ
ผู้อื่นได้เพราะ
1. สร้างเสน่ห์ให้ตัวผู้พูด
2. สร้างพลังอำนาจให้ตัวผู้พูด
3. สร้างความเชื่อถือให้ตัวผู้พูด
พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า “ชื่อว่าวาจาหยาบ ย่อมทำความพินาศไม่เพียงเป็นที่ไม่น่าพอใจของคน
เท่านั้น แม้แต่สัตว์เดียรัจฉาน ก็ไม่พอใจด้วย”
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ รัชกาลที่ 6 ทรงให้ความสำคัญแก่ “ปาก” ไว้ในพระราชนิพนธ์
วิวาหพระสมุทร ไว้ดังนี้
ปากเป็นเอก เลขเป็นโท โบราณว่า
หนังสือเป็นตรี มีปัญญา ไม่เสียหลาย
ถึงรู้มาก ไม่มีปาก ลำบากกาย
มีอุบาย พูดไม่เป็น เห็นป่วยการ
สุนทรภู่ กวีเอกได้สาธกให้เห็นความสำคัญของการพูดไว้ในบทประพันธ์ของท่านว่า “คนเราเป็น
ที่รักที่นิยมก็อยู่ที่คำพูด หรืออาจจะเดือดร้อนก็เพราะคำพูด”
เป็นมนุษย์ สุดนิยม ที่ลมปาก
จะได้ยาก โหยหิว เพราะชิวหา
แม้พูดดี มีคน เขาเมตตา
จะพูดจา จงพิเคราะห์ ให้เหมาะความ