CSR ภาษาวัด
|เรื่อง CSR ภาษาวัด
คอลัมน์ การบริหารงานและการจัดการองค์กร โดย ดร.มิชิตา จำปาเทศ รอดสุทธิ michita@thaiboss.com ประชาชาติธุรกิจ วันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550 ปีที่ 31 ฉบับที่ 3949 (3149)
ณ มุมหนึ่งของกรุงเทพฯ… ธนาได้รับคำสั่งจากนาย ให้ไปหาโครงการช่วยเหลือสังคมสำหรับบริษัทสักโครงการ นอกจาก จะเป็นการดีต่อสังคมแล้ว ทางบริษัทก็จะ ได้ประชาสัมพันธ์ไปด้วย แถมสมัยนี้ยัง สามารถหักลดหย่อนภาษีได้ทั้งเงินที่บริจาค และค่าแรงของพนักงานที่ไปเป็นอาสาสมัคร ธนารู้สึกตื่นเต้นภูมิใจที่นายมอบหมายงานนี้ให้ เป็นงานที่เขาอยากทำมานานแล้ว ตั้งแต่ จบการศึกษามาไม่มีโอกาสได้ช่วยอะไรสังคมเลย มัวแต่วุ่นกับชีวิตประจำวันก็หมดเวลาแล้ว โครงการนี้น่าจะเป็นอีกคำตอบหนึ่งต่อการ ค้นหาคุณค่าในชีวิตของเขา เขาเชื่อว่า เขามีอะไรที่จะ “ให้” แก่สังคมนี้ได้
ธนาพยายามมองหาโครงการจากสิ่งรอบตัวมาพักหนึ่ง เขานึกถึงวัดใกล้ๆ ที่ทำงานซึ่งเขา รู้สึกตะขิดตะขวงใจมานานแล้ว วัดอยู่ในสภาพ ที่ทรุดโทรม สกปรก ต้นไม้ไม่ค่อยมี ท่าทางร้อน แบบนี้น่ะซิ คนถึงไม่อยากเข้าวัดกัน สงสัยวัดคงไม่มีการจัดการที่ดี หรือไม่ก็ขาดเงินทุน วันนี้น่าจะได้โอกาสไป “จัดการ” วัดนี้เสียที เราน่าจะ “ให้” อะไรที่นี่ได้ ธนาคิดในใจ
“สวัสดีครับหลวงพ่อ” ธนายกมือไหว้พระที่นั่งอยู่หน้ากุฏิ
“เจริญพร โยม”
“ผมอยากมาทำประโยชน์อะไรให้วัดครับ ที่บริษัทของผมตรงหัวมุมซอยนี่เองครับ เขาอยากจะทำโครงการช่วยเหลือสังคมบ้าง เห็นวัดของหลวงพ่อทั้งสกปรกทั้งร้อน ให้ผม พาพนักงานมาทำความสะอาด หรือปลูกต้นไม้ให้มั้ยครับ”
“บริษัทเพิ่งมาอยู่แถวนี้เรอะ”
“เปล่าครับ ..อยู่มานานแล้ว แต่เพิ่งคิด จะทำครับ ช่วงนี้เขาฮิตโครงการ CSR กันครับหลวงพ่อ”
“อ้อ เห็นพูดกันเยอะนะสมัยนี้ โยมว่ามัน คืออะไรรึ”
“เอ่อ ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกครับหลวงพ่อ รู้สึกว่าพวกบริษัทฝรั่งเค้าทำกัน แล้วนายผม ก็สั่งให้มาหาโครงการ ผมก็มานี่แหล่ะครับ ทฤษฎีอะไรผมไม่รู้เรื่องหรอกครับ”
หลวงพ่ออมยิ้ม “เหรอ วันก่อนอาตมา อ่านในอินเทอร์เน็ต เห็นบทความเกี่ยวกับ CSR เหมือนกันนะ”
“โอ้โห หลวงพ่อทันสมัยจัง ไหนครับ”
“รอสักครู่” หลวงพ่อพูดพลางหยิบกระดาษสองสามแผ่นขึ้นมา “นี่ไง อันนี้ เรื่องธรรมะ กับ CSR โดย อ.มัชฌิมา กุญชร ณ อยุธยา (http://www.tei.or.th/tbcsd/csr/sharing/ sharing_csr_HealthySociety_2.htm) คุยถึงเรื่อง CSR กับมรรค 8 และนี่จาก Thai CSR (http://thaicsr.blogspot.com/2006/07/4. html) วิเคราะห์ CSR กับสังคหวัตถุ 4”
“ลากเข้าวัดหรือเปล่าครับหลวงพ่อ เรื่อง CSR นี่เป็นคอนเซ็ปต์ฝรั่งนะครับ จะมาเกี่ยวอะไรกับวัดกับศาสนากัน” ธนาถามเสียงแข็ง
“เป็นงั้นไป โยม ถ้าอย่างนั้นลองถามตัวเองสิว่าที่จริงแล้วโยมอยากมาที่นี่วันนี้เพราะอะไร”
“ก็มาช่วยวัดไงครับ”
“ดี ดี แล้ว CSR คืออะไรนะ”
“เอ่อ…ก็ผมไม่ค่อยรู้รายละเอียดเท่าไหร่หรอกครับ รู้แค่ย่อมาจาก corporate social responsibility ครับ” ธนาก้มหน้านิดๆ เม้ม มุมปาก
“โยมอยากทำดี ก็ดีอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็น ชื่ออะไร ในรูปแบบใด โยมจะมาทำบุญก็ดี จะมาปลูกต้นไม้ให้วัดก็ดี ไม่มาทำอะไรให้วัด แต่ดูแลลูกน้องตัวเองให้ดีก็ดี ไม่ทำผิดกฎหมายก็ดี ไม่เอาเปรียบคู่ค้าก็ดี ดีทั้งนั้นอยู่แล้ว จะไปติดอะไรกับชื่อกัน เป็นเพียงสมมติบัญญัติ ก็ตั้งกันมาไม่นานมานี่เองไม่ใช่หรือ ทางศาสนาเราคุยเรื่องการทำความดีกันมาเป็นพันๆ ปี ไม่ว่าจะศาสนาไหนๆ เพื่อนชาวคริสต์ของ หลวงพ่อเขาก็มีการกันเงินไว้บำรุงศาสนาและสังคมเป็นประจำอยู่แล้ว หรือทางอิสลามเขา ก็มีเรื่องซะกาด เป็นประเพณีวิธีการต่างๆ ที่ช่วยส่งเสริมให้คนเสียสละกัน เห็นคุณค่า ซึ่งกันและกัน ลดการเบียดเบียนผู้อื่นไม่ว่าจะเป็นบุคคลหรือองค์กร วันนี้พอพวกโยมจะ ลุกขึ้นมารับผิดชอบต่อสังคมกลายเป็นว่า ต้องกันเอาศาสนาออกไปเชียวหรือ”
“ผมเปล่าครับ….แค่คิดว่าเป็นคนละเรื่องกันเท่านั้น…..”
หลวงพ่อยิ้มด้วยรอยยิ้มเปี่ยมเมตตา “เอาเถอะ จะคิดแบบไหน กรอบไหนก็ได้ทั้งนั้นแหละโยม ตั้งใจมาทำดีก็ดีแล้ว อาตมาจะช่วยอะไรโยมได้บ้างล่ะ”
“เปล่าครับ ผมจะมาช่วยหลวงพ่อต่างหาก” ธนารีบพูดสวนขึ้นทันควัน
“อ้อ อย่างนั้นรึ”
หลังจากคุยรายละเอียดแนวทางเป็นไปได้ของโครงการกับหลวงพ่อจนเป็นที่เข้าใจกันดีแล้ว ธนาลากลับ แต่เขายังรู้สึกเหมือน มีอะไรสักอย่างกวนใจ เหมือนมีอะไร ไม่ถูกต้อง ?
ความคิดวนเวียนติดอยู่ในหัว ธนาครุ่นคิด ถึงการสนทนากับหลวงพ่อกลับไปกลับมา แล้วความรู้สึกบางอย่างก็คืบเข้ามา
…หรือบางทีอาจจริงอย่างที่หลวงพ่อว่า
…หรือบางทีแนวคิดเรื่องการช่วยเหลือ สังคมนั้นอาจไม่ใช่สิ่งใหม่และคงไม่ได้จำกัดอยู่แต่เพียงโครงการ CSR ของเขาเพียงอย่างเดียว บางทีมันอาจถูกฝังรากมาเนิ่นนานในคำสอน ของศาสนาทุกศาสนา
…หรือบางทีเพราะความเนิ่นนานของมัน จึงทำให้เราลืมเลือนไปแล้วก็เป็นได้ เมื่อฝรั่งนำกลับมาเสนอใหม่เราจึงตื่นเต้นเห็นดีเห็นงามกันไปด้วย
…หรือบางทีเราอาจใช้กรอบอะไรบางอย่างมาอธิบายสิ่งที่เราอยากจะทำจริงๆ ซึ่งฝังอยู่ ในใจเรามาตลอดก็เป็นได้